Aloa vera, (lat. Aloe Barbadensis M.), je u svijetu poznatija kao Aloe vera Barbadensis Miller. Ime je dobila po botaničaru Milleru koji ju je otkrio na otoku Barbadosu i uvrstio u registar ljekovitog bilja. Prirodno raste samo u predjelima sa toplom i suhom klimom. Najbolje uspijeva u područjima gdje je prosječna godišnja temperatura iznad 22 °C kao što su Karibi ili Meksiko. Aloa ima sabljaste, špicaste listove, sa testerastim ivicama, koji po obliku podsjećaju na ružu i rastu pri zemlji. Iz sredine ruže raste cvijetna drška koja se završava u vidu žutog ili crvenkastog cjevolikog cvijeća. Pripada u porodicu ljiljana i u svijetu je poznato preko 250 vrsta od kojih svega 4 imaju ljekovito djelovanje, a najveće Aloe Vera (Barbadensis Miler).
Od biljke se najviše upotrebljava njezin gel, želatinasta masa koja se nalazi u unutrašnjosti lista. Aloa je hranljiva biljka za svaku stanicu ljudskog organizma i zbog svoje hranjive vrijednosti i izuzetnih ljekovitih svojstava nazivaju je "kraljicom ljekovitih biljaka", a još davno je nazvana eliksirom dugovječnosti. Ustanovljeno je da gel aloe sadrži preko 240 hranjivih i ljekovitih sastojaka i među njima vitamini A, B1, B2, B3, B6, B9, B12, C, E i folnu kiselinu, više od 20 minerala, zatim magnezijum, mangan, cink, bakar, krom, kalcijum, kalijum i željezo kao i imunomodulatori, antioksidansi, imaju protivupalno, antibakterijsko i antivirusno djelovanje.
Ljudskom organizmu su potrebne 22 aminokiseline koje su neophodne za izgradnju bjelančevina. Gel Aloe osigurava 20 od ovih potrebnih aminokiselina. Ono što je još važnije je da ovaj gel osigurava svih osam esencijalnih amionokiselina koje nije moguće proizvesti u ljudskom organmizmu i koje se zbog toga moraju unositi hranom. Obična aloa je imunostimulans (jača opća otpornost, prevencija bolesti - rak, psorijaza, kolagenoze), detosikans (od otrova, alkohola, narkotika), antioksidans (slobodni radikali), ima antivirusno djelovanje (herpes), baktericidno (uništava bakterije), fungicidno (uništava gljivice), antiflogistik (upalni procesi svih sistema), analgetično (smanjuje bolove), adstrigentno (steže površinu kože i sluzokože), laksantno (regulira stolicu), stimulans (regulira status psihe) i antidijabetično (smanjuje nivo šećera).
Riječ Aloe potiče iz latinske forme arapskog naziva „Aloeh“, sirijskog „Alwai“ ili hebrejskog „Halal“, čije je značenje „izuzetno gorka materija“, što ukazuje na izuzetno gorku žutu tekućinu, mlijeko, odnosno sok, koju sadrži biljka a nalazi se neposredno ispod tankog kožastog tkiva (kore). Komercijalni naziv Aloa vera je latinskog porijekla i znači „prava Aloja“. Žuti „ljekoviti“ sok su u ove svrhe koristili još u 4 vijeku prije nove ere. Biljka je radi vlastitog opstanka razvila bogat sadržaj vitamina, aminokiselina, enzima i mineralnih materija da bi osigurala svoj opstanak u oskudnim životnim uslovima.
Sama ljekovitost aloe se nalazi u komponentama koje imaju različite i specijalne energetske vrijednosti. Aloa je biljka koja pripada porodici ljiljana i u svijetu je poznato preko 250 vrsta od kojih svega 4 imaju ljekovito djelovanje, a najveće aloa.
Od biljke se najviše upotrebljava njezin gel, želatinasta masa koja se nalazi u unutrašnjosti lista. Aloa je hranljiva biljka za svaku stanicu ljudskog organizma i zbog svoje hranjive vrijednosti i izuzetnih ljekovitih svojstava nazivaju je "kraljicom ljekovitih biljaka", a još davno je nazvana eliksirom dugovječnosti. Ustanovljeno je da gel aloe sadrži preko 240 hranjivih i ljekovitih sastojaka i među njima vitamini A, B1, B2, B3, B6, B9, B12, C, E i folnu kiselinu, više od 20 minerala, zatim magnezijum, mangan, cink, bakar, krom, kalcijum, kalijum i željezo kao i imunomodulatori, antioksidansi, imaju protivupalno, antibakterijsko i antivirusno djelovanje.
Ljudskom organizmu su potrebne 22 aminokiseline koje su neophodne za izgradnju bjelančevina. Gel Aloe osigurava 20 od ovih potrebnih aminokiselina. Ono što je još važnije je da ovaj gel osigurava svih osam esencijalnih amionokiselina koje nije moguće proizvesti u ljudskom organmizmu i koje se zbog toga moraju unositi hranom. Obična aloa je imunostimulans (jača opća otpornost, prevencija bolesti - rak, psorijaza, kolagenoze), detosikans (od otrova, alkohola, narkotika), antioksidans (slobodni radikali), ima antivirusno djelovanje (herpes), baktericidno (uništava bakterije), fungicidno (uništava gljivice), antiflogistik (upalni procesi svih sistema), analgetično (smanjuje bolove), adstrigentno (steže površinu kože i sluzokože), laksantno (regulira stolicu), stimulans (regulira status psihe) i antidijabetično (smanjuje nivo šećera).
Riječ Aloe potiče iz latinske forme arapskog naziva „Aloeh“, sirijskog „Alwai“ ili hebrejskog „Halal“, čije je značenje „izuzetno gorka materija“, što ukazuje na izuzetno gorku žutu tekućinu, mlijeko, odnosno sok, koju sadrži biljka a nalazi se neposredno ispod tankog kožastog tkiva (kore). Komercijalni naziv Aloa vera je latinskog porijekla i znači „prava Aloja“. Žuti „ljekoviti“ sok su u ove svrhe koristili još u 4 vijeku prije nove ere. Biljka je radi vlastitog opstanka razvila bogat sadržaj vitamina, aminokiselina, enzima i mineralnih materija da bi osigurala svoj opstanak u oskudnim životnim uslovima.
Sama ljekovitost aloe se nalazi u komponentama koje imaju različite i specijalne energetske vrijednosti. Aloa je biljka koja pripada porodici ljiljana i u svijetu je poznato preko 250 vrsta od kojih svega 4 imaju ljekovito djelovanje, a najveće aloa.
